مستربچ افزودنی

در حال حاضر، مواد پلیمری کاربرد گسترده‌ای در صنایع‌ مختلف نظیر خودرو، بخش الکترونیک و بسته‌بندی دارند. این محصولات حاوی پلیمر نو یا بازیافتی و افزودنی‌های مختلف به منظور دستیابی به خواص بهتر هستند. در حقیقت، صنعت پلیمر بدون افزودنی غیرممکن است. افزودنی‌های پلیمری منجر به بهبود فرآیند، افزایش خواص فیزیکی و عملکرد بهتر در طولانی مدت می‌شوند. جهت خرید مستربچ افزودنی مناسب برای محصول خود می‌توانید با کارشناسان دن پلیمر در تماس باشید.

افزودنی‌ها از اجزای فرمولاسیون در صنعت پلیمر هستند، در حالی که می‌توانند نقش کلیدی و بسیار مهمی در صنایع دیگر مانند پوشش‌ها، لاک‌ها، رنگ‌ها، جوهرها، فیلم‌های عکاسی و کاغذها داشته باشند. از این لحاظ اشتراک و هم‌پوشانی بین صنایع پلاستیک، نساجی، لاستیک، چسب‌ها و صنایع غذایی وجود دارد. به‌عنوان مثال؛ رنگ‌دانه‌ها علاوه بر صنعت پلیمر، در الیاف مصنوعی، جوهر، پوشش‌ها و لاستیک استفاده می‌شود. از میان افزودنی‌های صنعت پلیمر می‌توان به آنتی‌اکسیدانت، آنتی‌استاتیک، ضد مه، عامل‌های رهاساز، پایدارکننده‌ها و جاذب‌های یووی اشاره کرد. افزودنی‌ها ممکن است آلی (مانند آلکیل فنل‌ها، هیدروکسی بنزوفنون‌ها) یا غیرآلی (اکسیدها، نمک‌ها و پرکننده‌ها) یا آلی فلزی (مانند متالوکربوکسیلات‌ها، کمپلکس‌های نیکل، شتاب‌دهنده‌های روی) باشند.

کاربرد مستربچ افزودنی در صنعت پلیمر

شماتیکی از کاربرد افرودنی‌ها در مراحل مختلف در صنعت پلیمر در شکل زیر آورده شده است:

کاربرد مستربچ افزودنی در صنعت پلیمر

با پیشرفت صنعت، افزودنی‌ها فنی‌تر می‌شوند، کارهای بیشتری انجام می‌دهند و ارزش بیشتری ارائه می‌دهند و بنابراین قیمت بالاتری خواهند داشت. پی وی سی هنوز هم از نظر حجمی بزرگ‌ترین مصرف‌کننده است اما پلی‌الفین‌ها، عنوان دومین رتبه در حال رشد را به خود اختصاص داده‌اند. در همین راستا توسعه پلاستیک‌های مهندسی، بازار در حال رشدی را برای افزودنی‌های تخصصی باز کرده است؛ از بازدارنده‌های شعله گرفته تا پایدارکننده‌ها، رنگ‌دانه‌ها، و مواد کمکی فرایندی که در برابر دمای بالاتر فرایند و کاربرد مقاوم هستند. بسیاری از افزودنی‌ها بیش از یک اثر روی یک آمیزه پلاستیکی دارند. روان‌کننده‌ها اغلب به فرآیند و سهولت آن کمک می‌کنند.

پایدارکننده‌های نوری نیز مقاومت به هوازدگی ایجاد می‌کنند. دوده، که به‌طور گسترده به‌عنوان رنگدانه استفاده می‌شود، همچنین به‌عنوان محافظ نوری، به‌عنوان یک جزء رسانای الکتریکی و به‌عنوان یک تقویت‌کننده عمل می‌کند.

افزودنی‌های رایج برای پلاستیک‌ها

آنتی اکسیدانت‌ها

تقریباً در همه موارد، برای ساخت یک آمیزه پلیمری و شکل‌دهی، باید به پلیمر یک آنتی‌اکسیدانت اضافه شود تا پلیمر از تنش‌های حرارتی مرتبط با فرآیند شکل‌گیری نهایی در امان بماند. در برخی موارد، در زمان تهیه پلیمر پایه، به آن آنتی‌اکسیدانت اضافه می‌شود. همچنین می‌توان آنتی‌اکسیدانت را برای بهبود ماندگاری محصول یا بهبود پایداری در دمای بالا به آن اضافه کرد.

چرب‌کننده یا روان‌کننده‌ها (lubricant)

این مواد ممکن است برای کاهش نرخ برشی در هنگام فرایند به پلیمر اضافه شوند، به‌ویژه هنگامی که یک ماده معدنی اضافه می‌شود. اگر مقدار تنش برشی بیش از حد بالا رود، ممکن است تخریب حرارتی و بریدگی زنجیره پلیمری اتفاق بیفتد. روان‌کننده باید به‌درستی انتخاب شود تا از تجزیه آن یا تأثیر نامطلوب بر ترکیب پلیمری جلوگیری شود. روان‌کننده‌های رایج عبارت‌اند از: الکل‌های چرب (C14-C18)، استرهای اسید چرب  (C14-C18)، استرهای اسید دی کربوکسیلیک (C14-C18)، آمیدهای اسید چرب (C16-C18) و استرها  (C26-C32).

رهاسازها (release agent)

آن‌ها اغلب در آمیزه‌های مورد استفاده در قالب‌گیری تزریقی استفاده می‌شوند. در جایی‌ که چنین افزودنی وجود ندارد، اجزای قالب‌گیری شده تمایل دارند به سطوح قالب بچسبند. برای جلوگیری از این امر، یا باید در هر چرخه تزریق، روی سطوح قالب رهاساز اعمال شود، یا سطح قالب را با رهاسازهای نیمه دائمی پوشاند. رهاساز داخلی از چسبیدن مواد به سطح قالب و سوختن آن‌ها جلوگیری می‌کند و تولید را کم‌مشکل می‌کند. این مواد می‌تواند شامل هیدروکربن‌ها، الکل‌ها، اسیدهای کربوکسیلیک، ترکیبات هالوژنه، کتون‌ها، استرهای کربوکسیلیک اسید، آمیدها، نمک‌های فلزی و ترکیبات سیلیکونی باشد.

نرم‌کننده‌ها (plastisizer)

نرم‌کننده‌ها به ترکیبات ترموپلاستیک اضافه می‌شوند تا انعطاف‌پذیری را بهبود داده و میزان پذیرش فیلرهای معدنی را افزایش دهند و با کاهش ویسکوزیته به فرآیند کمک کنند. همچنین از این مواد ممکن است اثرات هم‌افزایی مانند کاهش برش در حین اختلاط و بهبود مقاومت در برابر ضربه را به دست آورد. ترکیبات روان‌کننده معمولاً شامل فتالات‌ها، آدیپات‌ها، استرها و استرهای اسیدهای چرب (اولئات‌ها، پالمیتات‌ها، استئارات‌ها) هستند.

بهبوددهنده ضربه

این مواد اغلب به ترموپلاستیک‌های شکننده اضافه می‌شوند تا مقاومت در برابر ضربه را بهبود بخشند. در برخی موارد، افزودن مواد معدنی، پلاستیک را سخت و شکننده می‌کند، بنابراین نیاز به افزودن یک اصلاح‌کننده ضربه دارد. مقاومت در برابر ضربه را می‌توان با افزودن پلیمرهای منعطف یا الاستومری افزایش داد. اکریلیک و بوتادین از اصلاح‌کننده‌های رایج ضربه هستند. استایرن معمولاً از طریق پلیمریزاسیون پیوند با اکریلونیتریل یا پلی‌بوتادین (از این رو { ABSاکریلونیتریل-بوتادین-استایرن}) با ضربه اصلاح می‌شود، یا می‌توان آن را به الاستومر اتیلن پروپیلن دی ان پیوند زد. پلی‌پروپیلن را می‌توان از طریق روش‌های مختلف اختلاط، دارای مونومر اتیلن-پروپیلن و در برابر ضربه مقاوم کرد.

کنترل الکتریسیته ساکن

این افزودنی‌ها برای کاربردهایی لازم هستند که باید در آن‌ها تشکیل بار الکتریکی سطحی کنترل شود یا از آن جلوگیری کرد. تعدادی ترکیب برای این عملکرد موجود است که می‌توان آن‌ها را به دو دسته کلی تقسیم کرد: حجمی و اصلاح‌کننده سطح. افزودنی‌های حجیم ممکن است ساده باشند، مانند دوده که وقتی در غلظت کافی اضافه شود، یک ماتریس نیمه‌رسانا ایجاد می‌کند، بنابراین تجمع بار موضعی را کنترل می‌کند. از نمک‌های فلزی نیز می‌توان برای این منظور در برخی پلیمرها استفاده کرد.

ترکیبات کاتیونی می‌توانند خواص رسانایی توده‌ای ایجاد کنند و شامل ترکیباتی با کاتیون حجیم مانند آمونیوم چهارتایی، نمک‌های سولفونیم یا ترکیبات ایمیدازولین است. از ترکیبات آنیونی مانند آلکیل سولفونات‌ها نیز استفاده می‌شود. از ترکیبات غیر‌یونی نیز می‌توان برای کنترل توزیع بار از طریق فعالیت سطحی استفاده کرد. ترکیبات این دسته عبارت‌اند از آمین‌های چرب اتوکسیله، اتانول‌آمیدها، استرهای پلی‌اتیلن گلیکول و غیره. برخی از ترکیبات آلی نیز برای کنترل بار سطحی مفید هستند. این افزودنی با حلالیت محدود در پلیمر پایه عمل می‌کنند. ترکیباتی از این نوع به سطح پلیمر مهاجرت می‌کنند، جایی که غلظت آن‌ها به‌صورت موضعی در سطح افزایش می‌یابد و بنابراین یک پل سطحی رسانا ایجاد می‌کنند.

رنگ‌دانه‌ها

این ترکیبات شیمیایی به پلاستیک‌ها رنگ می‌بخشند. رنگ‌دانه یا دای در پلیمر پایه پخش می‌شود و بنابراین به‌صورت ذرات مجزا وجود ندارد. رنگ‌ها معمولاً ترکیبات آزو یا آنتراکینون هستند اما پیگمنت‌ها، ذرات مجزا با اندازه بسیار کوچک هستند که برای ایجاد رنگ در یک ترکیب ترموپلاستیک به کار می‌روند. پیگمنت‌های آلی معمولاً از ساختار آزو یا سیانین هستند و اغلب پایداری حرارتی خوبی در محدوده فرآیندی ترموپلاستیک دارند. با این حال، آن‌ها برای اتصالات عرضی و کاربردهای دمای بالا چندان مناسب نیستند. با توجه به نامحلول بودن آن‌ها در پلیمر، به‌عنوان عوامل هسته‌زا در طول تبلور مجدد عمل می‌کنند. بنابراین، پیگمنت‌ها ممکن است نقش مهمی در کنترل خواص نهایی یک ترکیب داشته باشند.

فیلرها و تقویت‌کننده‌ها

ترموپلاستیک‌ها اغلب دارای خواص فیزیکی هستند که ذاتاً برای یک کاربرد خاص مناسب است. در چنین حالتی نیاز کمی به افزودن مواد معدنی وجود دارد. افزودنی‌های غیرآلی برای بهبود استحکام فیزیکی و مقاومت در برابر تغییر شکل ترموپلاستیک‌ها بسیار مفید هستند. آن‌ها با تشکیل شبکه‌ای از نقاط سنجاق‌مانند در پلیمر عمل می‌کنند که در آن از لغزش زنجیره‌های پلیمری تحت تنش مکانیکی جلوگیری می‌شود.

تقویت‌کننده‌های معدنی انواع مختلفی دارند، از مواد معدنی طبیعی گرفته تا مواد معدنی مصنوعی و مواد تخصصی با خواص فیزیکی جهت‌دار. از خاک‌های رس رایج شامل کائولن و سایر سیلیکات‌های طبیعی تا تقویت‌کننده‌های مصنوعی و با خلوص بالا مانند دی‌اکسید تیتانیوم، کربنات کلسیم، سیلیس و بسیاری دیگر. همچنین افزودنی‌های معدنی برای کنترل دمای شروع کریستالی شدن، مقدار و ابعاد فاز کریستالی در پلیمرهای نیمه کریستالی مفید هستند. جزء معدنی به‌عنوان مکانی برای هسته‌زایی ناهمگن بلورهای پلیمری عمل می‌کند. با شروع هسته‌زایی در بسیاری از مکان‌های نزدیک، پلیمر با شبکه‌ای از نواحی کریستالی کوچک با توزیع یکنواخت، جامد می‌شود.

با ایجاد تعادل بین استحکام، انعطاف‌پذیری و مقاومت در برابر خزش فازهای کریستالی و آمورف یک پلیمر، می‌توان توازن لازم برای کاربردهای مهندسی را به دست آورد. همچنین هسته‌زایی ناهمگن با کاهش سرعت کریستال شدن مجدد، برای کنترل ساختار پلیمرها مفید است. به‌عنوان مثال، در طول قالب‌گیری تزریقی، با سرد شدن قطعه قالب‌گیری شده، ابتدا پلیمر در سطح بیرونی قطعه جامد می‌شود و سپس هسته قطعه منجمد می‌شود.

هسته‌زایی ناهمگن در فصل مشترک قالب رخ می‌دهد و هسته‌سازی همگن در داخل نمونه و این پدیده به دلیل نسبت ظرفیت گرمایی پلیمر به رسانایی حرارتی ضعیف آن، به کندی پیش می‌رود. افزودن یک ماتریس از ذرات معدنی ریز باعث افزایش توان قالب‌گیری و بهبود خواص توده‌ای پلیمر می‌شود. دی‌اکسید تیتانیوم و سیلیس افزودنی‌های معمولی در این دسته هستند. دی‌اکسید تیتانیوم در بسیاری از موارد دارای یک هدف دوگانه است زیرا یک سفیدکننده بسیار کارآمد نیز است.

قیمت و خرید مستربچ افزودنی

اگر قصد تهیه و خرید مستربچ افزودنی را دارید می‌توانید جهت مشاوره و ثبت سفارش و خرید با شماره تلفن  02158381200 تماس حاصل فرمایید. همچنین برای استعلام قیمت تمامی محصولات می‌توانید از صفحه استعلام قیمت درخواست خود را ثبت نمایید.

نمایش دادن همه 9 نتیجه

اسکرول به بالا