دسته‌های محصولات

مستربچ کلسیم کربنات

خرید مستربچ کلسیم کربنات

یکی از مستربچ های پرمصرف در صنعت پلیمر، مستربچ کلسیم کربنات است. این مستربچ در درصدهای مختلف قابل تولید است. تولیدکنندگان محترم می‌توانند قبل از تهیه و خرید مستربچ کلسیم کربنات با کارشناسان فروش ما مشورت کنند و پس از کسب اطلاعات فنی بیشتر به خرید مستربچ کلسیم کربنات مناسب با محصول خود اقدام نمایند.

کلسیم کربنات

کربنات کلسیم پرکاربردترین پرکننده در صنعت پلاستیک است. افزودن کربنات کلسیم فرآیندپذیری پلیمر را آسان می‌کند و همچنین هزینه را کاهش می‌دهد. افزودن این پرکننده به پلیمر، منجر به افزایش مقاومت حرارتی، سفتی و سختی پلیمر می‌شود. به‌طور گسترده در پلاستیک‌هایی مانند PVC (هم سفت و هم انعطاف‌پذیر) استفاده می شود. به دلیل سفید بودن، کربنات کلسیم می‌تواند به سفیدکنندگی رنگ‌دانه هم کمک کند به‌خصوص در جایی که پایدارکننده‌های سرب با سیستم‌های کلسیم/روی جایگزین شده‌اند، از دست دادن براقیت را تا حدی جبران می‌کند.

کربنات کلسیم به‌تنهایی یا همراه با تالک، برای افزایش استحکام و سفیدی پلی‌پروپیلن استفاده می‌شود که در برابر هوازدگی نیز مقاومت ایجاد می‌کند. به‌عنوان مثال؛ تولیدکنندگان ظروف و بسته‌بندی‌های LDPE برای به حداقل رساندن هزینه‌های پلیمر مصرفی از این پرکننده استفاده می‌کنند. این فیلر همچنین سفتی، سختی و پایداری ابعادی قطعه را افزایش می‌دهد ولی استحکام ضربه و کشش کاهش می‌یابد که البته به گرید کلسیم کربنات نیز بستگی دارد.

مقدار معمول مصرف این پرکننده حدود 10-60 درصد است و با استفاده از اصلاح سطح یا عامل جفت‌کننده، پیوند بین ذرات پرکننده و پلیمر امکان‌پذیر می‌باشد. کلسیم کربنات معمولاً دارای خلوص 98-95% است و مابقی آن اکسیدهای فلزی گوناگون می‌باشد. اندازه ذرات آن‌ها از 1 تا 100 میکرون متفاوت است ولی متوسط اندازه ذرات معمولا 3-10 میکرون هستند و متأسفانه رطوبت نسبتاً بالایی را جذب می‌کنند.

اصلاح سطح کربنات کلسیم

ذراتی که اصلاح سطح شده‌اند، پراکندگی حداکثری در زمینه پلیمری، فرایندپذیری آسان‌تر و مقاومت ضربه بالاتری نسبت به انواع بدون اصلاح سطح، ارائه می‌دهند. به‌طور معمول برای اصلاح سطح کربنات کلسیم، از اسید استئاریک بر پایه اسیدهای چرب استفاده می‌کنند که دارای گروه‌های عاملی کربوکسیلیک هستند و باعث اتصال به سطح ذرات می‌شوند. اسید استئاریک به پراکنش این ذرات در زمینه پلیمری کمک می‌کند اما توانایی آن‌ها برای اتصال با پلیمر را کاهش می‌دهد.

در مقابل، از پلیمرهای گرفت شده با مالئیک انیدرید برای اتصال بهتر سطح ذرات پرکننده با پلیمر استفاده می‌شود. در چنین فرمولاسیونی ممکن است با مصرف 5-10% از پلیمر، ویسکوزیته افزایش یابد و خواص مکانیکی تحت تأثیر قرار گیرد. از طرف دیگر پلیمرهای گرفته شده بر پایه سیلان نیز به‌طور موثر به سطح کربنات کلسیم اصلاح‌نشده متصل می‌شود. در این نوع فرمولاسیون شاهد افزایش استحکام و مدول خواهیم بود و استحکام ضربه‌ای بالاتر از کامپاند دارای کربنات کلسیم اصلاح شده با استئارات و نزدیک به پلیمر فاقد پرکننده ایجاد می‌کند.