مستربچ آنتی ‌اکسیدانت

خرید مستربچ آنتی ‌اکسیدانت

مستربچ آنتی ‌اکسیدانت کاربردهای گسترده‌ای نظیر انواع فیلم‌ها، فیلم‌های کشاورزی، کارتن پلاست، فوم، الیاف، محصولات تزریقی پلی‌پروپیلن، پلی‌الفین‌ها، تولید لوله، پروفیل و فیلم دارد. مستربچ آنتی ‌اکسیدانت بر اساس کاربرد محصولات و پلیمر پایه مورد مصرف انواع مختلفی دارد. شما نیز اگر تمایل به تهیه این محصولات را دارید، می‌توانید برای استعلام قیمت روز و خرید مستربچ آنتی ‌اکسیدانت با کارشناسان فروش تماس بگیرید.

عملکرد آنتی ‌اکسیدانت

پلیمرها موادی حساس به حرارت، برش و اکسیژن هستند و هنگامی‌که تحت برش و حرارت در حین فرآیند قرار می‌گیرند، می‌تواند منجر به شکسته شدن و کوتاه شدن زنجیره‌ها شوند. پس از قرار گرفتن در معرض اکسیژن، با ایجاد رادیکال‌های آزاد، اکسیداسیون خودکار یا اتواکسیداسیون آغاز می‌شود. اتواکسیداسیون، فرآیندی چرخه‌ای و خود تکثیر است که به تدریج منجر به افزایش تخریب پلیمر و کاهش خواص در محصول نهایی می‌شود. مکانیزم‌های تخریب پیچیده هستند.

تخریب پلی‌الفین‌ها منجر به تشکیل رادیکال‌های آزاد حاصل از شکسته شدن و شکافت زنجیره‌ها یا اتصالات عرضی بین زنجیره‌های پلیمری می‌شود. این واکنش‌ها منجر به تغییرات وزن مولکولی، توزیع وزن مولکولی، خواص مکانیکی و ظاهر قطعه می‌شود. به دلیل تفاوت ساختارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن، تمایل به شکستگی زنجیره‌های و کاهش وزن مولکولی در پلی‌پروپیلن نسبت به پلی‌اتیلن بیشتر است، در حالی‌که تمایل به اتصلات عرضی در پلی‌اتیلن‌های با زنجیره‌های کوتاه غالب است. تغییرات در وزن مولکولی پلیمر و تخریب می‌توانند تغییراتی در رنگ، مزه و بو ایجاد کند.

اتواکسیداسیون‌ها از طریق رادیکال آزاد، علاوه بر حرارت، به وسیله تنش مکانیکی، باقی مانده کاتالیزور فلزی و تشعشات نیز شروع می‌شود و در عمر محصول مورد نظر متفاوت است. در حضور اکسیژن، اتواکسیداسیون از طریق واکنش‌های زنجیره‌ای، شروع و انتشار می‌یابد که در شکل زیر نشان داده شده است.

شماتیکی از چرخه‌ فرآیندی آنتی ‌اکسیدانت. خطوط نقطه چین نقاطی را در مکانیسم نشان می‌دهد که در آن AO های مختلف با غیرفعال کردن رادیکال‌های آزاد منجر به جلوگیری از اکسیداسیون می‌شود.

خلاصه عملکرد آنتی ‌اکسیدانت

• گرما، برش و کاتالیزور باقی مانده تمایل به جدا کردن هیدورژن از زنجیره پلیمری را دارد (RH)، تا رادیکال آزاد آلکیل تشکیل شود ().
• اکسیژن با رادیکال‌های آزاد ترکیب می‌شود تا بخش‌های واکنش پذیر جدیدی از جمله رادیکال‌های پراکسی و هیدروپراکسیدها تشکیل شود + RH à ROOH+  O₂+ àRO و H₂O، H₂، H₂O₂
• هیدروپراکسیدها (ROOH) به خودی خود واکنش پذیر هستند و بخش‌های رادیکالی جدیدی مانند هیدروکسی و آلکوکسی (+ROOHà ) را ایجاد می‌کنند.

این فرآیند می‌تواند خود به خود پایان یابد، در حالی‌که سرعت آن بسیار کمتر از مراحل انتشار رادیکال آزاد است.

انواع آنتی ‌اکسیدانت

آنتی اکسیدانت‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند.

1-آنتی ‌اکسیدانت‌های اولیه یا پایان دهنده زنجیره

عملکرد این گروه از آنتی ‌اکسیدانت‌ها بدین صورت است که از طریق اهدای یک اتم هیدروژن منجر به پایداری رادیکال آزاد می‌شود، اساسا الکترون جفت نشده رادیکال را “پوشش” می‌دهد و بخش‌های فعال را پایدار می‌کند. در واقع آنتی ‌اکسیدانت به رادیکال آزاد تبدیل می‌شود، اما به دلیل ساختار آن، نسبت به سایر رادیکال‌ها پایدارتر است و از ادامه واکنش انتشار رادیکال آزاد جلوگیری می‌کند. و در نهایت هم با رادیکال‌های آزاد واکنش می‌دهد و بخش‌های پایدار را ایجاد می‌کند. آنتی ‌اکسیدانت‌های اولیه رایج در جدول زیر آورده شده است.

2-آنتی ‌اکسیدانت‌های ثانویه یا تجزیه کننده پراکساید

واکنش انتشار اتواکسیداسیون توسط هیدروپراکسیدها (ROOH) ایجاد می‌شود، که این بخش‌های ناپایدار باید از طریق آنتی ‌اکسیدانت احیا شده، به صورت الکل (ROH) پایدار در بیاید. آنتی اکسیدانت‌‎های ثانویه اجازه می‌دهند این اجزا با گرفتن اکسیژن از ROOH خودشان اکسید شوند.

آنتی‌اکسیدهای ثانویه به همراه آنتی ‌اکسیدانت‌های اولیه نیز استفاده می‌شوند، بنابراین آنتی ‌اکسیدانت‌های ثانویه به عنوان “هم افزایی” نامیده می‌شوند. این امر به این دلیل است که بر هم کنش آنتی ‌اکسیدانت‌های ثانویه با انواع اولیه، محافظت پلیمر را افزایش می‌دهند. آنتی‌اکسیدهای ثانویه زمانی مقرون به صرفه محسوب می‌شوند که بتوانند مقدار آنتی‌اکسیدهای اولیه گران‌تر را کاهش دهند. آنتی‌اکسیدهای ثانویه بر پایه فسفیت‌ها، کارایی بالاتری در حفاظت رنگ پلیمر و جریان پذیری در پلی‌پروپیلن به عنوان پایدار کننده فرآیند، بدون استفاده از آنتی ‌اکسیدانت اولیه فنولیکی دارند.

نکاتی در مورد استفاده آنتی ‌اکسیدانت‌ها

برای تصمیم گیری در مورد انتخاب آنتی ‌اکسیدانت‌ها، عملکرد مطلوب و هزینه تعیین کننده است. برای استفاده آنتی ‌اکسیدانت به موارد زیر باید توجه کرد:

• الزامات اصلی کاربرد، مانند دمای مذاب و دمای سرویس‌دهی. آیا آنتی ‌اکسیدانت مورد نیاز برای پایداری مذاب و پایداری حرارتی برای زمان طولانی مدت در سرویس لازم است؟ آیا پلیمر با غذا در تماس هست یا خیر؟
• عملکرد افزودنی در انواع پلیمر (هموپلیمر یا کوپلیمر پلی‌پروپیلن، HDPE، LDPE و …) و از لحاظ شکل محصول مانند فیلم، ورق، قطعات تزریقی و …)
• برهم کنش آنتی ‌اکسیدانت با سایر افزودنی‌ها، ممکن است اثر هم‌افزایی یا ضد هم‌افزایی داشته باشد.
• ظاهر فیزیکی آن که در دسترس است مانند پودر، گرانول، مایع و … و این که این شکل فیزیکی متناسب با فرآیندی تولیدی هست یا خیر؟

کاربرد مستربچ آنتی ‌اکسیدانت

تولیدکنندگان  محترم می‌توانند جهت اطلاع از قیمت روز مستربچ آنتی ‌اکسیدانت با کارشناسان فروش تماس حاصل فرمایند و پس از کسب اطلاعات بیشتر نسبت به خرید مستربچ آنتی ‌اکسیدانت اقدام نمایند.