مستربچ آنتی‌اکسیدانت

شما می‌توانید برای استعلام قیمت این محصول و یا سایر محصولات درخواست خود را ثبت نمایید.

خرید مستربچ آنتی‌اکسیدانت

مستربچ آنتی‌‌اکسیدانت کاربرد گسترده‌ای نظیر انواع فیلم‌ها، کارتن‌پلاست، فوم، الیاف، محصولات تزریقی، تولید لوله و پروفیل دارد. مستربچ آنتی‌‌اکسیدانت بر اساس کاربرد محصولات و پلیمر پایه مورد مصرف انواع مختلفی دارد. شما نیز اگر تمایل به تهیه این محصولات را دارید، می‌توانید برای استعلام قیمت روز و خرید مستربچ آنتی‌اکسیدانت با کارشناسان فروش ما در دن پلیمر تماس بگیرید.

عملکرد آنتی‌اکسیدانت

پلیمرها موادی حساس به حرارت، برش و اکسیژن هستند و هنگامی‌که تحت برش و حرارت در حین فرایند قرار می‌گیرند، می‌توانند منجر به شکسته شدن و کوتاه شدن زنجیره‌ها شوند. پس از قرار گرفتن در معرض اکسیژن، با ایجاد رادیکال‌های آزاد، اکسیداسیون خودکار یا اتواکسیداسیون آغاز می‌شود. اتواکسیداسیون، فرایندی چرخه‌ای و خود تکثیر است که به‌تدریج منجر به افزایش تخریب پلیمر و کاهش خواص در محصول نهایی می‌شود. مکانیزم‌های تخریب بسیار پیچیده هستند.

تخریب پلی‌الفین‌ها منجر به تشکیل رادیکال‌های آزاد حاصل از شکسته شدن و شکافت زنجیره‌ها یا اتصالات عرضی بین زنجیره‌های پلیمری می‌شود. این واکنش‌ها منجر به تغییرات وزن مولکولی، توزیع وزن مولکولی، خواص مکانیکی و ظاهر قطعه می‌شود. به دلیل تفاوت ساختارهای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن، تمایل به شکستگی زنجیر و کاهش وزن مولکولی در پلی‌پروپیلن نسبت به پلی‌اتیلن بیشتر است، در حالی ‌که تمایل به اتصالات عرضی در پلی‌اتیلن‌های با زنجیره‌های کوتاه غالب است. تغییرات در وزن مولکولی پلیمر و تخریب می‌توانند تغییراتی در رنگ، مزه و بو ایجاد کند.

اتواکسیداسیون‌ها از طریق رادیکال آزاد، علاوه بر حرارت، به وسیله تنش مکانیکی، باقی‌مانده کاتالیزور فلزی و تشعشات نیز شروع می‌شود و در عمر محصول مورد نظر متفاوت است. در حضور اکسیژن، اتواکسیداسیون از طریق واکنش‌های زنجیره‌ای، شروع و انتشار می‌یابد که در شکل زیر نشان داده شده است.

(فرآیند جلوگیری از آنتی اکسیدانت

شماتیکی از چرخه‌ فرایندی آنتی‌‌اکسیدانت نمایش داده شده و خطوط نقطه‌چین نقاطی را در مکانیسم نشان می‌دهد که در آن آنتی‌اکسیدانت‌های مختلف با غیرفعال کردن رادیکال‌های آزاد منجر به جلوگیری از اکسیداسیون می‌شود.

خلاصه عملکرد آنتی‌اکسیدانت

    • گرما، برش و کاتالیزور باقی مانده تمایل به جدا کردن هیدورژن از زنجیره پلیمری را دارد  (RH)، تا رادیکال آزاد آلکیل تشکیل شود.
    • اکسیژن با رادیکال‌های آزاد ترکیب می‌شود تا بخش‌های واکنش‌پذیر جدیدی از جمله رادیکال‌های پراکسی و هیدروپراکسیدها تشکیل شود + RH à ROOH+  O2+ àRO و H2O، H2، H2O2
    • هیدروپراکسیدها (ROOH) به‌خودی‌خود واکنش‌پذیر هستند و بخش‌های رادیکالی جدیدی مانند هیدروکسی و آلکوکسی (+ROOHà ) را ایجاد می‌کنند.

این فرآیند می‌تواند خود به خود پایان یابد، در حالی که سرعت آن بسیار کمتر از مراحل انتشار رادیکال آزاد است.

انواع آنتی‌اکسیدانت

آنتی اکسیدانت‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند:

1- آنتی‌اکسیدانت‌های اولیه یا پایان‌دهنده زنجیره

عملکرد این گروه از آنتی‌‌اکسیدانت‌ها بدین صورت است که از طریق اهدای یک اتم هیدروژن منجر به پایداری رادیکال آزاد می‌شود. اساساً الکترون جفت‌نشده رادیکال را پوشش می‌دهد و بخش‌های فعال را پایدار می‌کند. در واقع آنتی‌‌اکسیدانت به رادیکال آزاد تبدیل می‌شود اما به دلیل ساختار آن، نسبت به سایر رادیکال‌ها پایدارتر است و از ادامه واکنش انتشار رادیکال آزاد جلوگیری می‌کند. در نهایت هم با رادیکال‌های آزاد واکنش می‌دهد و بخش‌های پایدار را ایجاد می‌کند. آنتی‌‌اکسیدانت‌های اولیه رایج در جدول زیر آورده شده است.

آنتی ‌اکسیدانت‌های اولیه یا پایان دهنده زنجیره

2- آنتی‌اکسیدانت‌های ثانویه یا تجزیه‌کننده پراکساید

واکنش انتشار اتواکسیداسیون توسط هیدروپراکسیدها (ROOH) ایجاد می‌شود، که این بخش‌های ناپایدار باید از طریق آنتی‌‌اکسیدانت احیا شده، به‌صورت الکل (ROH) پایدار در بیاید. آنتی اکسیدانت‌‎های ثانویه اجازه می‌دهند این اجزا با گرفتن اکسیژن از ROOH خودشان اکسید شوند.

آنتی‌اکسیدهای ثانویه به همراه آنتی ‌اکسیدانت‌های اولیه نیز استفاده می‌شوند، بنابراین آنتی‌‌اکسیدانت‌های ثانویه به‌عنوان هم‌افزایی نامیده می‌شوند. این امر به این دلیل است که برهم‌کنش آنتی‌‌اکسیدانت‌های ثانویه با اولیه، محافظت پلیمر را افزایش می‌دهند. آنتی‌اکسیدهای ثانویه زمانی مقرون‌به‌صرفه محسوب می‌شوند که بتوانند مقدار آنتی‌اکسیدهای اولیه گران‌تر را کاهش دهند. آنتی‌اکسیدهای ثانویه بر پایه فسفیت‌ها، کارایی بالاتری در حفاظت رنگ پلیمر و جریان‌پذیری در پلی‌پروپیلن به‌عنوان پایدارکننده فرایند، بدون استفاده از آنتی‌‌اکسیدانت اولیه فنولیکی دارند.

آنتی ‌اکسیدانت‌های ثانویه یا تجزیه کننده پراکساید

نکاتی در مورد استفاده آنتی‌اکسیدانت‌ها

برای تصمیم‌گیری در مورد انتخاب آنتی‌‌اکسیدانت‌ها، عملکرد مطلوب و هزینه تعیین‌کننده است. برای استفاده آنتی‌‌اکسیدانت به موارد زیر باید توجه کرد:

  • الزامات اصلی کاربرد، مانند دمای مذاب و دمای سرویس‌دهی. آیا آنتی ‌اکسیدانت مورد نیاز برای پایداری مذاب و پایداری حرارتی برای زمان طولانی‌مدت در سرویس لازم است؟ آیا پلیمر با غذا در تماس است یا خیر؟
  • عملکرد افزودنی در انواع پلیمر (هموپلیمر یا کوپلیمر پلی‌پروپیلن، HDPE، LDPE  و…) و از لحاظ شکل محصول مانند فیلم، ورق، قطعات تزریقی و…
  • برهم کنش آنتی ‌اکسیدانت با سایر افزودنی‌ها، ممکن است اثر هم‌افزایی یا ضدهم‌افزایی داشته باشد.
  • ظاهر فیزیکی آن که در دسترس است مانند پودر، گرانول، مایع و… و این که این شکل فیزیکی متناسب با فرآیندی تولیدی هست یا خیر؟

 

کاربرد مستربچ آنتی‌اکسیدانت

 

کاربرد مستربچ آنتی ‌اکسیدانت

تولیدکنندگان  محترم می‌توانند جهت اطلاع از قیمت روز مستربچ آنتی ‌اکسیدانت با کارشناسان فروش ما در دن پلیمر تماس حاصل فرمایند و پس از کسب اطلاعات بیشتر نسبت به خرید مستربچ آنتی‌‌اکسیدانت اقدام نمایند.

اسکرول به بالا